اولین اجاق گاز برقی در نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال 1893 ارائه شد. این یک دستگاه پخت و پز بزرگ، سنگین و ناکارآمد بود که به دلیل بزرگی آن، فقط در چند خانواده یافت می شد.
تنها در جریان پیشرفت‌های فنی بیشتر در مهندسی برق، این هیولا کوچک‌تر شد و بنابراین برای آشپزخانه‌های با اندازه معمولی مناسب‌تر شد.
اما تا دهه 1930 بود که اجاق گاز رومیزی داتیس برقی واقعاً پیشرفت کردند. اما در آن زمان آشپزخانه های داخل آپارتمان یا خانه اتاق های کاملا کوچکی بودند که عمدتاً توسط زنان خانه دار استفاده می شد.
در طول دهه‌ها، زنان خانه‌دار عمدتاً به تنهایی و تقریباً مخفیانه آشپزی می‌کردند، زیرا اعضای مرد خانواده از فرآیند واقعی آماده‌سازی تا حد زیادی اجتناب می‌کردند.
کرک مانگلس، مدیر عامل (AMK) از مانهایم می‌گوید: «امروزه کاملاً متفاوت است، زیرا دیگر کار فقط یک زن آشپزی نیست.
اما حتی در آشپزخانه‌های مدرن و بزرگ، که امروزه اغلب در طرح‌بندی‌های باز یافت می‌شوند، اجاق گاز و اجاق هنوز نقطه کانونی هستند. “شما نمی توانید بدون اجاق گاز انجام دهید، این ابتدایی و مهم است.
منگلز اضافه می کند که در کنار یخچال، پر استفاده ترین وسیله الکتریکی در آشپزخانه است. اجاق های مدرن اکنون به عنوان دستگاه های ترکیبی هم برای نصب و هم به عنوان دستگاه های ایستاده در دسترس هستند.
اما در آشپزخانه های مدرن، فر و اجاق گاز جدا هستند. منگلز توضیح می‌دهد: اجاق‌ها، اجاق‌ها یا اجاق‌های القایی در ارتفاع کار و فر بسیار بالاتر، در قسمت کابینت بالایی نصب می‌شوند و می‌افزایند: «این پیشرفت ارگونومیک دسترسی به فر را بسیار آسان‌تر می‌کند.
“هل دادن” دستگاه برشته غاز وزن خود را از دست می دهد و سپس اجاق داخلی را می توان حتی راحت تر تمیز کرد. متنوع ترین انواع، به عنوان مثال با اجاق بخار، چراغ LED تزئینی یا مایکروویو یکپارچه، البته در دسترس هستند.
بهره وری انرژی یکی از عوامل کلیدی در توسعه بیشتر اجاق ها و کوره های امروزی است. همانند فناوری گرمایش در ساختمان ها، سازندگان لوازم برقی موفق به کاهش مصرف انرژی و در عین حال افزایش تراکم انرژی شده اند. این به طور یکسان در مورد اجاق گازهای برقی و اجاق گاز صدق می کند.
