زغال سنگ به سه نوع عمده تقسیم می شود: زغال سنگ آهنگری، زغال سنگ کانال و زغال کک. زغال سنگ اسمیتینگ محتوای خاکستر بسیار کمی دارد و برای آهنگری که در آن فلزات گرم می شوند و شکل می گیرند، ایده آل است.
زغال کبابی در تهران کانال به طور گسترده ای به عنوان منبع نفت زغال سنگ در قرن 19 مورد استفاده قرار گرفت. روغن زغال سنگ با حرارت دادن زغال سنگ کانال با مقدار کنترل شده اکسیژن، فرآیندی به نام پیرولیز ساخته می شود.
نفت زغال سنگ در درجه اول به عنوان سوخت برای چراغ های خیابان و سایر روشنایی ها استفاده می شد. استفاده گسترده از نفت سفید استفاده از نفت زغال سنگ را در قرن بیستم کاهش داد.
زغال سنگ کک در فرآیندهای صنعتی در مقیاس بزرگ استفاده می شود. زغال سنگ کک می شود، فرآیندی برای گرم کردن سنگ در غیاب اکسیژن. این باعث کاهش رطوبت می شود و آن را به محصولی پایدارتر تبدیل می کند. صنعت فولاد متکی به زغال سنگ کک است.
زغال سنگ قیر تقریباً نیمی از کل زغال سنگی را تشکیل می دهد که برای انرژی در ایالات متحده استفاده می شود. عمدتاً در کنتاکی، پنسیلوانیا و ویرجینیای غربی استخراج می شود. در خارج از ایالات متحده، کشورهایی مانند روسیه و کلمبیا برای انرژی و سوخت صنعتی به زغال سنگ قیری متکی هستند.
آنتراسیت بالاترین رتبه زغال سنگ است. بیشترین میزان کربن را تا 97 درصد دارد و بنابراین حاوی بیشترین انرژی است. این زغال سنگ سخت تر، متراکم تر و براق تر از سایر انواع زغال سنگ است.
تقریباً تمام آب و دی اکسید کربن خارج شده است و حاوی بخش های نرم یا فیبری موجود در زغال سنگ قیری یا زغال سنگ نیست.
زغال
از آنجا که آنتراسیت یک زغال سنگ با کیفیت است، به طور تمیز و با دوده بسیار کمی می سوزد. این زغال سنگ گران تر از سایر زغال سنگ است و به ندرت در نیروگاه ها استفاده می شود. در عوض، آنتراسیت عمدتاً در اجاق‌ها و کوره‌ها استفاده می‌شود.
آنتراسیت همچنین در سیستم های تصفیه آب استفاده می شود. منافذ ریزتری نسبت به ماسه دارد، بنابراین ذرات مضر بیشتری به دام می‌افتند. این امر آب را برای آشامیدن، بهداشت و صنعت ایمن تر می کند.
آنتراسیت معمولاً در مناطق جغرافیایی یافت می شود که تحت فعالیت های زمین شناسی استرس زا قرار گرفته اند.
به عنوان مثال، ذخایر زغال سنگ در فلات آلگنی در کنتاکی و ویرجینیای غربی تا پایه کوه های آپالاچی امتداد دارند. در اینجا، فرآیند کوهزایی، یا تشکیل کوه، به دما و فشار به اندازه کافی برای ایجاد آنتراسیت کمک کرد.
